biekesblog


vrijdag 17 september 2010

Flink gaan werken?

“Flink naar school geweest? Verras je kind met een beloningssticker.” Dat zat er vandaag in onze brievenbus: een stickervel met deze titel en wat uitleg over de verplichte kleuterklas. Nog even los van de vraag waarom je een kind moet belonen voor iets wat het in se graag zou moeten doen (of was dat niet de bedoeling?) stelde ik me spontaan de volgende vraag: Welk kind dat een gloeiende hekel heeft aan school gaat er als bij toverslag goed geluimd en geestdriftig naar school rennen omdat het een sticker krijgt? Iemand? Nu dacht ik intussen toch een idee te hebben hoe kinderen min of meer in mekaar zitten (nu ja, de mijne dan en meestal toch).
Stel: U heeft al jaren dezelfde dodelijk saaie job. Uw baas is een omhooggevallen en machtswellustige eikel en uw collega’s een stel afgunstige en gefrustreerde randdebielen. Uw jobinhoud laat zich gemakshalve omchrijven als ‘voor een computerscherm zitten en wat telefoneren, al hebt u geen idee waarom en waarover’. Elke ochtend vecht u een wrede strijd uit met uzelf om uw weerbarstige en onwillige wezen naar de werkplek in kwestie te slepen.
En op een dag zit er een brief bij de post. Een brief van de minister van werk. “Flink gaan werken? Verras jezelf met een beloningssticker!” Of laten we eens gek doen: “Verras jezelf met een beloningsauto!” Daarzie, daar heeft u niet van terug, he!?
U krijgt zomaar een gloednieuwe porsche van de minister! Niks met auto’s? Geen rijbewijs? Laten we er dan een snoepreisje van maken: “Verras jezelf met een reisje naar de Caraïben!”. Vliegangst zegt u? Wat dacht u van een volledig nieuw interieur, een jacuzzi in de badkamer, een designsofa, een bakfiets, een jaarlang gratis winkelen bij winkel x of y? U zegt het maar.
Zo, u wordt dus beloond voor uw jarenlange ijver en doorzettingsvermogen. En nu?
Huppelt u nu blijgezind naar uw werk? Worden uw dagelijkse taken leuk,boeiend, leerrijk? Worden uw collega’s uw vrienden? Weegt de auto op tegen jarenlange verveling? Ik dacht het niet nee.

En nog wat leesvoer voor wie zich verveelt op z'n werk: http://www.alfiekohn.org/books/pbr.htm