biekesblog


zondag 13 mei 2012

Perverse moeders


Ik moest twee keer kijken of ik het wel goed gelezen had. “Borstvoeding geven aan een driejarige is pervers. Eens of oneens?” Dat bleek het thema van een zondags polletje dat kwaliteitskrant De Morgen op het net zwierde, kwestie van moeders te verblijden op hun heugelijke feestdag.

Geheel toevallig, maar toepasselijk, kreeg ik de titel van de poll onder ogen met een driejarige aan de borst. De driejarige in kwestie lag onverstoorbaar en argeloos te genieten terwijl ik een artikel zat te tikken aan de laptop. Slechts na een slordige vijf seconden had ik door dat men dus bij De Morgen graag wilde weten of ik perverse dingen deed met m’n kind of niet. Of meer bepaald, wat de mening daaromtrent is van de gemiddelde DM-lezer.

Gek genoeg voelde ik me op geen enkele manier persoonlijk aangevallen door dit soort tendentieuze en kortzichtige vraagstelling. Ik werd al evenmin bevangen door een vlaag van onzekere twijfel (“Help, doe ik iets verkeerd?”). Dat heb je met geïnformeerde mensen, die krijg je niet zomaar aan het wankelen. Wat ik wel voelde was irritatie, en nog wel van het scherpste soort.
Gezegend met een analytische geest wil ik bij elke zweem van ergernis meteen graag weten waar de ergernis in kwestie vandaan komt, en wie of wat haar oproept.
Sta me toe eerst even toe te lichten wat het adjectief “pervers” betekent: pervers_per` vers («Frans«Latijn) bijvoeglijk naamwoord en bijwoord 1 verdorven; 2 verkeerd, tegennatuurlijk, onnatuurlijk; 3 behagen scheppend in abnormale lustbevrediging.
Over naar de poll dus. De Morgen slaat de bal hier op meerdere terreinen grondig mis.
Om te beginnen wordt er vanuit gegaan dat mensen überhaupt een mening dienen te hebben over de persoonlijke keuzes van andere mensen, terwijl dit keuzes betreft die niemand, tenzij henzelf, aangaan en die niemand schade berokkenen.
Ten tweede wordt er door de keuze voor het woord “pervers” al vanuit gegaan dat de mogelijkheid bestaat dat het borstvoeden van een driejarige verdorven, verkeerd, enz... is.
Van een krant, zeker een krant als De Morgen, verwacht ik informatie, geen ongegronde meninkjes allerhande, geen stemmingmakerij.
Ten derde heeft men het blijkbaar niet nodig gevonden om degelijk opzoekwerk te doen over het thema. Ach ja, ook een redacteur heeft vast wat anders te doen op een zondagochtend. Maar mocht men de moeite hebben genomen om een en ander op te zoeken en te lezen over langer borstvoeding geven dan in het Westen gebruikelijk is, dan zou men tot de vaststellling zijn gekomen dat de meerderheid van de moeders ter wereld hun kind jarenlang borstvoeden, heel gewoon, zonder daar al te zeer over na te denken, omdat het normaal is, omdat het kind er wel bij vaart, omdat het makkelijk is, omdat ze nooit wat anders hebben gezien, omdat het volstrekt natuurlijk is. Uitgaan van een opmerkelijk eng wereldbeeld, dat enkel de - vrij recente - moderne westerse cultuur als uitgangspunt neemt, is niet alleen kortzichtig, maar ronduit wereldvreemd.
Ik zou jullie kunnen overstelpen met wetenschappelijk onderzoek en informatie waarin wordt aangetoond dat de natuurlijke speenleeftijd van een mensenkind ergens tussen de 2,5 en de 7 jaar ligt, met een piek rond 3 à 4 jaar. Maar dat hadden jullie gewoon zelf even kunnen opzoeken. Jullie worden daar voor betaald. Ik niet.
Het zal me – om mijn favoriete uitdrukking van bij de noorderburen even te lenen – aan m’n kont roesten wat anderen vinden en denken over hoe ik m’n kinderen opvoed. Maar kunnen we op z’n minst deontologisch en wetenschappelijk correct blijven? Weet u wat pervers is: dat er jaarlijks miljoenen kinderen sterven van de honger. Dat talloze kinderen mishandeld, misbruikt, verhandeld worden. Dat is pervers. De liefdevolle en natuurlijke relatie tussen een moeder en haar kind pervers noemen, dat is perverser dan pervers.