Ik moet iets bekennen: ik word een beetje zot van al die crafty blogsters. Er lijken er elke dag bij te komen en ik ben simpelweg gestopt met ze te bookmarken. Het werkt ook zo demotiverend. Zit je een halve dag te schelden en te schoppen tegen je naaimachine met een vijftal bedenkelijke stoffen kerstkaartjes als lachwekkend resultaat...en in die tijd blijken de dames doe-het-zelf-blogsters de meest imposante creaties af te leveren: poppen met een volledige design-garderobe waar Posh Spice jaloers op zou zijn, doorwrochte omkeerbare jurkjes voor hun dochters, coole retro broeken met geweldige details voor hun zonen (waar zijn die kleine mormels overigens terwijl hun mama knipt, naait en stikt? Opgesloten in de kelder? Bij de nanny? Geboeid en gekneveld voor de televisie?). Ergerlijk.
Gelukkig kan ik wel bakken en koken. Anders zou ik spontaan suicidaal worden van al dat nijdigmakende handwerk.
Zo, dat moest er even uit. En nu een citroentaartje in de oven schuiven.
Ik beland hier voor het eerst.
BeantwoordenVerwijderenEn lach me meteen een breuk.
Haha! Ik herken je frustratie maar al te goed :D
BeantwoordenVerwijderenInderdaad herkenbaar ;-)
BeantwoordenVerwijderenEn mmmmmmmm citroentaart!
welkom in blogland!
BeantwoordenVerwijderencitroentaart!
BeantwoordenVerwijderenhahaha, zo grappig en zo herkenbaar :-)
BeantwoordenVerwijderenIk bookmark ze wel, al heb ik er ook alleen maar tijd voor als meneer de man thuis is tegelijk met mij en ik dan ook nog de drang kan weerstaan om dingen te doen die wel lukken :-)
(taarten bakken enzo)
of als ik de lotto win en mijn zoons zitten allebei op school... dan!
Aha!
BeantwoordenVerwijderenHerkenbaar!
Maar vooral: welkom!
Goed begonnen is half gewonnen, zegt men toch? Wat een start van een blogleven zeg, ik lach mij een breuk.
BeantwoordenVerwijderenLaat maar komen die recepten dan, zou ik zo zeggen!
Oké, ik stop nog niet met volgen. Komt me gewoon ook zo bekend voor. Af en toe vliegt er hier ook het een en ander door de venster. Soms gaat het recht de vuilbak in, anders belandt het bij iemand lief van de naailes, die het dan voor me afmaakt.
BeantwoordenVerwijderensoit, blog lekker verder, naai en kook nog veel, want daar zit ik op te wachten.
hahaha en ja, herkenbaar
BeantwoordenVerwijderenhier beland via Riet en benieuwd naar het vervolg
Haaa dit is het echte leven, welkom in the real world;) Hier gaat het niet anders hoor...en ja, ook ik ben "thuisblijfmoeder" en ook hier hier lukt er weinig, pas als monsieur in bedje ligt waar ik dank vaak weer ruim een uur tussentijds aan het troosten ben, dus beland er hier veeeeels te veel op de stapels: bijna af, half af, nog laaaannng niet af
BeantwoordenVerwijderenSuc6 en goed nieuwjaar
Hahaha, geweldig!
BeantwoordenVerwijderenXO Heidi
blogs als deze zorgen er natuurlijk voor dat die craftyblogsters voor hun pc blijven zitten in plaats van te prutsen...
BeantwoordenVerwijderenen euh, receptje van die citroentaart. Is met ons delen een optie?
BeantwoordenVerwijderenDie van mij? In de kelder! Definitely!
BeantwoordenVerwijderenNet iets 'crafty' gepost dat je wel zal lukken! Zelfs tussen soep en patat door.
BeantwoordenVerwijderen