Dag drie in de Tour de France en Frankrijk bleef hardnekkig buiten beeld. Maar hoera heuvels! Van Valkenburg naar Luik. Van de Geulhemmerberg richting Cauberg over la Redoute naar de Côte de la Roche-aux-Faucons. De derde dag serveerde een hybride Ardennenklassieker, een sprankelende mocktail met een deel Amstel Gold Race en een stevige dosis Luik-Bastenaken-Luik om af te toppen.
Ik keek uit naar een move van Justine Ghekiere, de beste Belgische troef op dit glooiende terrein, en bovendien kleuren interviews met Justine je dag met vrolijkheid en authenticiteit. Justine is wat heet een zij-instromer in het peloton. Fietsen was een hobby tot ze in 2020 uit coronaverveling de virtuele Ronde van België reed. We vergeten het soms, maar mensen deden toen gekke dingen. Het klassement van die wedstrijd werd bepaald op basis van het aantal gereden kilometers. Na drie dagen stond Ghekiere aan de leiding in zowel het jongeren- als het eliteklassement. De organisator geloofde niet dat Ghekiere het aantal opgetekende kilometers effectief had gereden. Die bleek namelijk 500 kilometer meer te hebben gefietst dan de tweede in het klassement, zogenaamd een ongeloofwaardig resultaat. Justine werd onverbiddellijk gediskwalificeerd, een maatregel die ook na het doorsturen van haar wattages en hartslagdata koppig overeind bleef. Ter compensatie kreeg ze wel een gratis fysieke test aangeboden bij Energy Lab, waar men haar stellig aanraadde om competitief te gaan koersen. Drie jaar later staat Justine wereldkampioene Kopecky bij op de Olympische Spelen en rijdt ze alleen voorop in de Tour de France. Het leven maakt soms onvermoede sprongen.
Met 20 seconden voorsprong begon Justine uit Izegem aan de laatste klim van de dag. Toen de grote ploegen zich resoluut aan kop van het peloton zetten en een tandje bijstaken wist zelfs de meest optimistische kijker dat het over en uit was. Tegen zoveel kloek geweld viel er niet op te trappen zelfs niet door de officieuze, maar enige rechtmatige winnares van de virtuele Ronde van België 2020.
Dan maar twee ogen op Tourdebutante Puck Pieterse, strikt genomen ook een soort zij-instromer, zij het uit het veldrijden en het mountainbiken. Puck deed pas vorig jaar haar intrede in het wegpeloton, om meteen vijfde te worden in de Strade Bianche, niet bepaald een kermiskoers. Een slordige twee weken geleden stond Puck nog ontroostbaar te snikken in de armen van de Nederlandse koningin Maxima na een onfortuinlijke lekke band in de slotfase van de Olympische mountainbikerace, een bedroevend slecht getimed malheur dat haar medailledroom aan diggelen sloeg. 17 dagen later won Puck haar allereerste profkoers op de weg, in de Tour de France dan nog, door topfavoriete in bloedvorm Demi Vollering te kloppen in een krappe sprint. Het leven maakt soms onvermoede sprongen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten